Formacja seminaryjna to praca na wielu płaszczyznach. W tym wszystkim najważniejszy jest Chrystus z którym pogłębiamy naszą relację każdego dnia wpatrując się w Niego i ucząc się żyć tak jak On – przez modlitwę, medytację słowa Bożego, sakramenty. Formacja zaczyna się w budynkach dawnego seminarium duchownego w Kaliszu, gdzie odbywa się rok propedeutyczny, będący czasem zatrzymania się i refleksji nad swoim życiem i relacją z Chrystusem. Dalsza, sześcioletnia droga, kontynuowana jest w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu.

Formacja seminaryjna opiera się na kilku fundamentach, jakimi są: formacja duchowa, formacja intelektualna, formacja ludzka, formacja pastoralna, formacja wspólnotowa i formacja misyjna, które wzajemnie się przenikają i uzupełniają.

Pierwsze dwa lata przeżywane w poznańskim seminarium (etap stawania się uczniem Chrystusa) to nie tylko czas nauki filozofii, przygotowujący do studiowania teologii, ale przede wszystkim czas odkrywania Jezusa jako Nauczyciela, któremu jako uczniowie chcemy oddać całe swoje życie i iść za Nim.

Kolejny etap seminaryjnej drogi – etap upodabniania się do Chrystusa – rozpoczyna się obrzędem kandydatury i obłóczynami, które są wyrazem przyjęcia przez Kościół woli kandydowania do święceń diakonatu i prezbiteratu przez każdego z nas. Na tym etapie otrzymujemy też dwie posługi – lektoratu i akolitatu, a następnie święcenia diakonatu, które po etapie pastoralnym, prowadzą do święceń prezbiteratu, otwierających przed nami nowy etap naszego życia – służby kapłańskiej tym, których Pan postawi na naszej drodze.

W ciągu formacji seminaryjnej jesteśmy obecni w naszej Archidiecezji Gnieźnieńskiej, gdzie odbywamy praktyki parafialne, pedagogiczne i seminaryjne, a także działamy powołaniowo, organizując dni skupienia, rekolekcje czy tzw. niedziele powołaniowe. Posługujemy również w czasie ważnych uroczystości w archikatedrze gnieźnieńskiej. Bazylika Prymasowska jest dla nas miejscem otrzymania święceń, poprzez które zostajemy inkardynowani Archidiecezji Gnieźnieńskiej